tot god

1

een gulle maar enigszins opdringerige god staat op het punt me te belonen

voor mijn ijver en inzet

hij zegt dat ik goed (lees: onderdanig) was en hem tevreden

heb gesteld maar vooral niet naast mijn schoenen moet gaan lopen

hij zegt dat hij het ook verwachtte

hij heeft mij immers in elkaar gezet, uit een vlezig grijs drabje gekneed, tot mens geblazen en een pad voor me uitgestippeld

ik moet blij zijn met dat pad zegt hij en de pechvogels vergeten

dat moet ik doen

hij heeft er namelijk alles aan gedaan om hen voor dit lot te behoeden

ik zal hun gekerm niet hoeven aanhoren, dat wordt mij bespaard

hij zegt dat alles hier eindeloos is

maar ik mens genoeg blijf om dat eindeloze niet te vatten

ik vraag of ik wat mag vragen en vraag mezelf af

of hij hoort dat ik bibber (hoezo boezemt hij me angst in?)

hij zegt dat daar alle tijd voor is

2

in eerste instantie vraag ik hem hoe hij alles ziet

zoals de beveiliger op verschillende grote schermen naast elkaar

of zoals de vlieg

zoals een barst in een scherm

zijn er dode

hoeken vraag ik hem

zijn er plekken die buiten zijn bereik liggen niet

zoals m’n oplader in de woonkamer en ik al in bed

zoals onbereikbaar zoals

hij

zegt dat dit niet bestaat

ik zeg dat ik mission impossible gezien heb

ik ga ervan uit dat hij dit ook gezien heeft

maar toch

dat ethan hawk ook daar het onmogelijke mogelijk maakt zelfs wist in de breken in de cia-headquarters

en of het echt niet kan dat iets hem ontglipt is

hij zegt nogmaals dat het echt niet kan

ik vraag hem of hij nog weet

hoe ik op mijn 15e tegen luuk zei dat kees hem haat en tegen kees zei dat luuk hem haat en ze die middag elkaar de kop in hebben geslagen 

hoe erg ik me schaamde

maar ze niet uit elkaar durfde te trekken

hoe ik mezelf langzaam naar de achtergrond verplaatste

grote jongens

hele grote jongens voor me liet staan

me achter hen verborg alsof te zeggen

dit komt niet door mij

ik vraag hem of hij dit gevoel kent

hij zegt ja

dat gevoel ken ik

3

ik vraag hem naar de twijfels

of hij me die hier ontneemt

ik vraag hem naar het eten

of dat hier überhaupt nodig is

ik vraag hem naar de traan

die je laat bij een film of bij joni mitchell

of dat hier nog kan

ik vraag hem of al het genot

wat me hier aangereikt wordt

ervoor zal zorgen dat het geleden verdriet verdwijnt en

als dat verdwijnt de bijbehorende les dan ook

ik vraag hem of het verdriet me een beter persoon maakte

of dat essentieel was

ik vraag hem hoe bloemetjes in het cappuccinoschuim maakt worden

ik heb me dat altijd afgevraagd

komt het vanuit de pols die het schenkt of de ander die het glas vasthoudt

ik vraag hem of ik moet wachten op de rest

tot ook zij overlijden voordat ze bij me mogen aansluiten

ik vraag hem of ik iemand mag missen die een ander lot wacht

ik vraag hem of ik hem dat kwalijk mag nemen

hij had diegene immers ook anders kunnen maken

diegene tot paardenbloem kunnen maken klaar om de wereld in geblazen te worden

hij had immers de regels kunnen veranderen

ik vraag hem of het lijden essentieel was

ik vraag hem of al het lijden essentieel was

en ik vraag me af of een god zich kan schamen

hij zegt dat dit kan

ik vraag of hij zich wel eens schaamt

ik vang je op als we vallen

navigeer ‘s nachts een glas naar je mond

’s ochtends een sigaret naar je lippen

tast af of de douche op temperatuur is

draai bij waar nodig

ik zorg ervoor dat je er tiptop uitziet

je tanden gepoetst en de puistjes uitgeknepen

ik wou dat ik je kon vertellen dat jij je haar pas moet doen nadat je die sweater aantrekt

maar goed, ik zal het later oplossen

vlak voor ik de deur achter ons dichttrek

streel ik het gezicht van onze geliefde

zachtjes

als ik haar wek trekt ze ons direct terug het bed in

ik rommel in je zakken

voorbij je sleutels, een aansteker, nieuwe zakdoeken, gebruikte zakdoeken, een smintje, een aansteker, nog een aansteker,

zoveel aanstekers en bonnetjes

tot ik je ov-chipkaart vind

mezelf rond een paal wikkel in de metro

maar ik beloof het je

als je valt vang ik je op

‘s avonds beweeg ik een lepel naar je mond

streel het gezicht van onze geliefde

trek haar dichterbij

beweeg mezelf langs haar nek, schouders, rug

ik knijp in de tandpastatube

voor onszelf en voor haar

en nog voor jij in slaap valt

leg ik mezelf te rusten in haar hand

een klein verzet

ik groet de hond

die tegen een biro aan plast

ik vertel hem dat hij een goede hond is

dat hij een lieve hond is

ik heb een frikandelbroodje in m’n rugtas zitten

ik geef hem de helft want hij is een goede hond

en het broodje was toch gratis dankzij de zelfscankassa

ik krab hem achter z’n oor en onder z’n kin

hij kwispelt

ik hoop wel dat hij het verschil ziet met een canta

maar ik ben hier niet om hem trucjes te leren

ik zie de mokumboot r69

de hond is al lang vertrokken

dus ik pis tegen de boot aan

het duurt even voordat ik op gang kom door de omstanders

sommige omstanders juichen me toe

althans

m’n airpods staan op noise cancellation stand

dus ik weet het niet helemaal zeker